Nie szczególny dom w sposób prosty, początek na koniec, w czas wiosny.

W murach Warszewa 

Czas koloru

 stał się 

porzucony 

Stary porządek.

Miś wyleguje się w roślinach na tyłach niemieckiego chlewa

Szczecińska ulica i żarty w kamienicach.

Kubeł zamiast głowy

O

 Na gruzach miasta ceglane ciasta czekają

Że wojen nie będzie wcale , rozkoszą rozkoszy żale, blaszanka, krasnal i balet

 Mury Warszewa, góry, zielone i czerwone kresy dnia ,

błądzą marynarze bez morza pomorskie psofoki

Nocny brak, smak winny wilgotny
widok mrok mokry
duch dom i głód dobry.